Irritant gedrag
Het gedrag van andere mensen is soms lastig te begrijpen en soms ronduit irritant.
We kunnen dan echt niet snappen waarom iemand zo doet tegen ons. Meestal gaat het om gedrag als:
- uit contact gaan,
- afspraken niet na komen,
- overal tijd voor hebben behalve voor jou en/of de dingen die je gevraagd hebt te doen,
- te laat komen,
- het een zeggen en het andere doen,
- etc.
Wat we niet beseffen is dat mensen niet zomaar kiezen voor dit gedrag. Iedereen wil in contact zijn en jouw liefde verdienen. Maar het lukt soms gewoon niet. We nemen het gedrag van de ander persoonlijk, zien het als een afwijzing en raken geïrriteerd, boos en/of verdrietig. Maar is dat nu wel terecht?
Eigenlijk gaat het compleet niet over jou wanneer iemand irritant gedrag vertoont. Het is geen afwijzing van jou wanneer iemand uit contact gaat of te laat komt.
In bijna alle gevallen gaat het gewoon niet zo goed met die ander en lukt het hem of haar niet om aan jouw verwachtingen te voldoen.
Als het niet goed met ons gaat gaan we op de overlevingsstand en trekken ons terug in onszelf. Dan is er weinig tot geen ruimte voor een ander. En soms is dat een dagje maar als het van binnen echt niet goed gaat kan dat ook langer duren. Herken je dit ook bij jezelf? Hoe gedraag jij je naar een ander wanneer je je niet zo goed voelt? Zoek je dan juist het contact met andere mensen of trek je je ook terug? En de keren dat je te laat kwam op een afspraak was dat omdat je geen respect had voor jouw afspraak of ging er gewoon iets mis in jouw hoofd?
Als je kunt beseffen dat de ander op de overlevingsstand staat en dit zijn of haar strategie is om met de dingen om te gaan, kun je stoppen met het persoonlijk nemen van dit gedrag. En dan kun je ook anders gaan reageren omdat dan de irritatie weg is. Dan kun je het laten om boos te reageren.
Belangrijk is wel dat je je eigen plan trekt. Je hoeft jezelf niet weg te cijferen voor die ander. Want dan maak je het alsnog persoonlijk. Belangrijkste is dat je de verwachtingen los laat en de emotie uit je handelen haalt. En vervolgens iets leuks gaat doen zonder die ander.
Een paar voorbeelden:
“We hadden om 11 uur afgesproken bij de sportschool en om 11.05 kreeg ik een app dat hij 20 minuten te laat was. Nu was het niet de eerste, en hoogstwaarschijnlijk niet de laatste keer, dat ik op deze vriend stond te wachten. Mijn boosheid en irritatie had al diverse vormen aangenomen. En het enige resultaat van al deze boosheid was de angstige blik in zijn ogen van hoe ik deze keer zou reageren.
Vandaag ontving ik hem met een big smile op mijn gezicht. Blij dat hij er was. Ik kon dat omdat ik kon zien dat hij heel graag op tijd komt maar het hem gewoon niet lukt. Zijn hoofd loopt over en hij krijgt de structuur niet te pakken.
Ik was wel vast gaan sporten en besloot wat langer te sporten vandaag zodat we nog koffie konden drinken samen. Maar ik had ook na mijn rondje in de sportschool naar huis kunnen gaan. Dat ik het begrijp betekent nog niet dat ik moet wachten op hem. Het te laat komen is en blijft zijn verantwoording. Mijn verantwoording is niet geirriteerd of boos te worden en gewoon mijn gang gaan. “
“Mijn lief reageerde van de week pas na een dag op een bericht van mij. Het voelde als een afwijzing en de irritatie sloop er bij mij in. De irritatie verdween toen ik besefte dat zijn hoofd vol zat met zorgen over zijn bedrijf en er geen ruimte was voor mij. Niet uit onwil maar uit onmacht. Ik heb hem even uit mijn hoofd gezet en ben andere dingen gaan doen. Toen we weer contact kregen was ik open en liefdevol waardoor hij ontspande en me weer toe kon laten.”
“Ik had met een vriendin afgesproken om op zaterdag avond elkaar te bellen om bij te praten. Maar ik was die dag over mijn fysieke grens heen gegaan en was niet in staat tot wat voor gesprek dan ook. Ik trok me terug in mijn grotje omdat ik even genoeg had aan mezelf. Ik liet haar dat pas een uur later weten. Zij had haar eigen plan getrokken en was andere dingen gaan doen. Maar ze was open en liefdevol naar me omdat ze het ook van zichzelf kent dat je soms gewoon niet in staat bent om te praten met een ander. “
Verwachtingen los laten en uit de emotie blijven is niet makkelijk. Maar het is wel de weg naar innerlijke vrijheid en goede relaties.