Afscheid nemen
Afscheid nemen is niet altijd makkelijk
Deze week heb ik afscheid moeten nemen van een aantal dingen die geen doel meer dienden. Situaties en gewoontes waar ik niet blij meer van werd. En als je er niet blij meer van wordt is het tijd om het los te laten.
Maar makkelijk vind ik dat bijna nooit.
En eigenlijk is het dat raar. Ik word er niet meer blij van, in tegendeel zelfs, en toch vind ik het lastig om afscheid te nemen.
We moeten allemaal regelmatig afscheid nemen van iets of iemand. Soms gedwongen, soms vrijwillig.
Je verliest je baan, gaat verhuizen, scheiden, overlijden van iemand, vriendschap, gezondheid. Maar ook slechte gewoontes moet je soms afscheid van nemen omdat het je alleen maar ellende brengt. En wat dacht je van overtollige kilo’s die je kwijt raakt als je anders bent gaan eten en bewegen. Het opgeven van slechte gewoontes en/of overtollige kilo’s levert heel wat op om blij voor te zijn maar het is ook een afscheid. En dat beseffen we niet altijd. Die kilo’s hebben heel lang bij je gehoord en nu ineens gaat het weg. Dat kan behoorlijk heftig zijn. Voor sommige mensen is afscheid nemen van spullen behoorlijk lastig en dat is te zien aan hun huis of garage.
Hoe komt het dat afscheid nemen zo moeilijk is?
Mensen zijn gewoonte dieren. We doen dingen op een bepaalde manier, zijn gewend aan mensen of gewoontes.
Iedereen die gestopt is met roken of het eten van suiker weet hoe lastig het is. De nicotine of suiker is al snel uit je lichaam. Het niet roken of snoepen levert meteen voordeel op in de kwaliteit van je leven. En toch mis je dan dat sigaretje of koekje bij de koffie of na het eten.
Als we afscheid moeten nemen voelen we gemis. Iets of iemand die in ons leven was verdwijnt. We zien er het voordeel van in maar willen eigenlijk gewoon terug naar hoe het was. Het overlijden van een dierbaar iemand laat ik in deze blog even buiten beschouwing. Dat verdient het respect van een aparte blog.
Iedere gewoonte die we ontwikkelen, of dat nu omgaan is met iemand of iedere dag een computer spelletje spelen, het huis waar we in wonen, de partner die we hebben, gaat zich vastzetten in je hersenen. Er worden “gewoonte groeven” gemaakt in je hersenen. En hoe langer iets duurt des te dieper die groef. Op die manier is ons leven overzichtelijk en vooral ook veilig. Groeven geven een gevoel van controle en daarmee rust. We zoeken, instinctief, naar de veiligheid van de gewoonte.
Als we die groef ineens niet meer activeren omdat de situatie veranderd is geeft dat vaak gevoelens van angst. Angst voor het onbekende. We hebben een prachtig mooi nieuw huis maar we voelen verdriet en angst om het oude huis los te laten.
Jouw relatie is echt ten einde maar je durft die stap om te gaan scheiden niet te maken uit angst voor het onbekende.
Afscheid nemen, loslaten, heeft te maken met angst voor het onbekende. Angst om uit je oude vertrouwde groef te komen en een nieuwe groef te maken. Angst dat de nieuwe situatie niet gaat opleveren wat je ervan verwacht. Hoe slecht het oude ook is, het is wel vertrouwd. Je weet wat je hebt maar niet wat je krijgt. Het gevoel van gemis kan sterk zijn, pijn doen. En dat kan als resultaat hebben dat je veel te lang in de oude situatie blijft. Dat je niet los kunt laten.
Maar bedenk dat er in het afscheid nemen een enorme kracht en healing zit. Luister anders eens naar het liedje van Madonna: “The Power of Good-Bye.”
Afscheid nemen levert altijd een positieve situatie op. Je moet alleen “even” langs je angst voor verandering.
Ik ben gister gaan zitten met de angst die ik voelde. Heb daar nog wat extra op geheald en langzaam maar zeker vertrok de angst. Daarna heb ik een lade uit een kast opgeruimd. En meer dan de helft weggegooid. En met alles wat ik in de vuilniszak gooide werd het loslaten makkelijker. Vanmorgen werd ik blij en krachtig wakker.
Stappenplan om afscheid nemen makkelijker te maken:
- Accepteer dat het lastig is. Voel het gemis, voel de angst. Voel wat er te voelen valt. Niet wegdrukken, bagataliseren of onderdrukken met een verslaving. Gewoon voelen dat het er is. Ga ermee zitten. Geen verhaal erbij maken want dan zit je in je hoofd en niet in het gevoel en word je slachtoffer. En dat ben je niet. Blijf steeds door je buik ademen. Deze stap gaat niet over de situatie. Deze stap gaat over de angst en het gevoel van gemis wat er ergens in je lichaam zit.
- Doorzie dat het om schijn veiligheid gaat. Het is maar een gevoel niet de waarheid. Veiligheid zit in jezelf en niet in spullen, gewoontes of mensen.
- Train jezelf in loslaten en afscheid nemen door te “ontspullen”. Gooi dingen weg die je eigenlijk niet nodig hebt. Begin met de spullen die makkelijk zijn voor je om weg te gooien. Het is allemaal ballast in je leven en het is tijd om je te ontdoen van ballast.
- Wees dankbaar voor de nieuwe situatie. Sta geen gedachtes meer toe van gemis maar concentreer je op het nieuwe. Dat lijkt tegengesteld aan het eerste punt maar dat is het niet. In de eerste stap neem je met respect voor jouw gevoelens afscheid. In deze stap maak je een nieuwe groef. Neem afscheid en kijk niet meer achterom. Maak onderscheid tussen wat het raakt bij je en de situatie. Ten aanzien van de situatie is het: “don’t cry and het over it.” Oude pijn moet je gewoon voelen. Ga als het te heftig wordt weer terug naar stap 1. Zonder het verhaal over deze situatie.
- Bedenk dat een nieuwe groef maken een kwestie van trainen en tijd is. Iedere keer wanneer je terug verlangt naar de oude situatie schiet je weer in je oude groef. Train jezelf om dan weer jouw gedachtes te concentreren op de voordelen van de nieuwe situatie. Steeds weer, onvermoeibaar.
- Als je teveel angst voelt om los te kunnen laten kom dan langs voor een sessie. Dan gaan we samen aan de slag.